Anouck Meier testte elk recept van de zelfzorg-industrie in een poging de grip op haar tijd en haar leven terug te krijgen. In haar bestseller Op een dag ben je dood komt ze tot de onthutsende vaststelling dat tijdsdruk voor een groot deel van buitenaf komt. Van hustle culture en van de seksistische verwachting dat moeders werken alsof ze geen kinderen groot te brengen hebben en moederen alsof ze geen carrière hebben. Ze wil komaf maken met het narratief dat vrouwen gewoon wat harder op hun tanden moeten bijten en vooral zichzelf horen te empoweren. In plaats daarvan ziet ze onder meer heil in structurele maatregelen en het bundelen van de krachten in de sisterhood.

Suzanne Grotenhuis neemt ons in haar debuutroman mee naar de eerste maanden na de geboorte van haar zoon, waarin ze elke dag door het park wandelt, omdat hij anders niet kan slapen. Grotenhuis beschrijft deze periode als een van de eenzaamste die ze al heeft meegemaakt. Maar voor de psycholoog, pediater, vrienden en familie valt dat allemaal reuze mee. Want alles komt altijd goed. Je moet gewoon even doorzetten, goed voor jezelf zorgen en loslaten. Maar Suzanne heeft hier helemaal geen boodschap aan. Het is hoogtijd dat iemand anders dat doet. Zorgen. Waar zijn de wolken is een pleidooi om minder aan zelfzorg te doen, en meer rondom ons te kijken en voor elkaar te zorgen.

Lies Poignie gaat in gesprek met Anouck en Suzanne over zorgen voor jezelf en zorgen voor elkaar. Over grenzen trekken en hulp vragen. Over vallen en opstaan, zoeken en proberen. En over de vele verwachtingen die we vandaag als maatschappij nog steeds aan vrouwen opleggen.

 Wil u deel uitmaken van deze boeiende avond? Inschrijven kan hier. 

Waar zijn de wolken  van Suzanne Grotenhuis vindt u hier.

Op een dag ga je dood van Anouck Meier vindt u hier.